یازدهم : مناجات نیازمندان

به نام خداى بخشاینده مهربان

اِلهى کَسْرى لا یَجْبُرُهُ اِلاّ لُطْفُکَ وَحَنانُکَ وَفَقْرى لایُغْنیهِ اِلاّ

خدایا شکست مرا جز لطف و مهر تو چیزى جبران نکند و نداریم را جز

عَطْفُکَ وَاِحْسانُکَ وَرَوْعَتى لا یُسَکِّنُها اِلاّ اَمانُکَ وَذِلَّتى لا یُعِزُّهاَّ

توجه و احسان تو برطرف نسازد و هراس و وحشتم را جز امان تو آرام نکند و خواریم را جز

اِلاّ سُلْطانُکَ وَاُمْنِیَّتى لا یُبَلِّغُنیهاَّ اِلاّ فَضْلُکَ وَخَلَّتى لا یَسُدُّها اِلاّ

سلطنت تو به عزت مبدل نسازد و جز فضل تو چیزى مرا به آرزویم نرساند و فقر و احتیاجم را جز احسان تو

طَوْلُکَ وَحاجَتى لا یَقْضیها غَیْرُکَ وَکَرْبى لا یُفَرِّجُهُ سِوى رَحْمَتِکَ

پر نکند و حاجتم را جز تو برنیاورد و گره از گرفتاریم جز رحمت تو نگشاید و درماندگیم را

وَضُرّى لا یَکْشِفُهُ غَیْرُ رَاْفَتِکَ وَغُلَّتى لا یُبَرِّدُها اِلاّ وَصْلُکَ

جز مهر تو برطرف نکند و سوز دلم را جز وصل تو فرو ننشاند

وَلَوْعَتى لا یُطْفیها اِلاّ لِقاَّؤُکَ وَشَوْقى اِلَیْکَ لا یَبُلُّهُ اِلا النَّظَرُ اِلى

و شعله درونم را جز لقاء تو خاموش نسازد و بر آتش اشتیاقم جز نظر به جلوه ات چیزى آب

وَجْهِکَ وَقَرارى لا یَقِّرُّدُونَ دُنُوّى مِنْکَ وَلَهْفَتى لا یَرُدُّها اِلاّ

نریزد و قرارى ندارم جز در نزدیکى تو و حسرت و افسوسم را جز نسیم جانبخش رحمتت باز مگرداند

رَوْحُکَ وَسُقْمى لا یَشْفیهِ اِلاّ طِبُّکَ وَغَمّى لا یُزیلُهُ اِلاّ قُرْبُکَ

و دردم را جز طبابت تو درمان نکند و اندوهم را جز قرب تو نزداید

وَجُرْحى لا یُبْرِئُهُ اِلاّ صَفْحُکَ وَرَیْنُ قَلْبى لا یَجْلُوهُ اِلاّ عَفْوُکَ

و زخمم را جز گذشت تو التیام نبخشد و زنگ دلم را جز عفو تو پاک نکند و اندیشه هاى

وَوَسْواسُ صَدْرى لا یُزیحُهُ اِلاّ اَمْرُکَ فَیا مُنْتَهى اَمَلِ الاْمِلینَ وَیا

باطل درونم را جز فرمان تو برطرف نکند پس اى منتها آرزوى آرزومندان و اى سرحد

غایَةَ سُؤْلِ السّاَّئِلینَ وَیا اَقْصى طَلِبَةِ الطّالِبینَ وَیا اَعْلى رَغْبَةِ

نهایى خواسته درخواست کنندگان و اى آخرین مرحله مطلوب طلب کنندگان و اى بالاترین خواهش

الرّاغِبینَ وَیا وَلِىَّ الصّالِحینَ وَیا اَمانَ الْخاَّئِفینَ وَیا مُجیبَ دَعْوَةِ

خواهشمندان و اى سرپرست شایستگان و اى امان بخش ترسناکان و اى اجابت کننده دعاى

الْمُضْطَرّینَ وَیا ذُخْرَ الْمُعْدِمینَ وَیا کَنْزَ الْباَّئِسینَ وَیا غِیاثَ

درماندگان و اى ذخیره نداران و اى گنج مستمندان و اى فریادرس

الْمُسْتَغیثینَ وَیا قاضِىَ حَواَّئِجِ الْفُقَراَّءِ وَالْمَساکینَ وَیا اَکرَمَ

فریادخواهان و اى برآرنده حاجات فقیران و بیچارگان و اى بزرگوارترین

الاْکْرَمینَ وَیا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ لَکَ تَخَضُّعى وَسُؤ الى وَاِلَیْکَ

بزرگواران و اى مهربانترین مهربانان به درگاه تو است فروتنى و خواسته ام و به سوى

تَضَرُّعى وَابْتِهالى اَسْئَلُکَ اَنْ تُنیلَنى مِنْ رَوْحِ رِضْوانِکَ وَتُدیمَ

تو است زارى و ناله ام از تو خواهم که مرا به نسیم جانبخش خوشنودیت برسانى و نعمتهایى را که

عَلَىَّ نِعَمَ امْتِنانِکَ وَها اَنَا بِبابِ کَرَمِکَ واقِفٌ وَلِنَفَحاتِ بِرِّکَ

از روى امتنان به من دادى ادامه دهى و من هم اکنون به در خانه کرمت ایستاده و خود را در معرض

مُتَعَرِّضٌ وَبِحَبْلِکَ الشَّدیدِ مُعْتَصِمٌ وَبِعُرْوَتِکَ الْوُثْقى مُتَمَسِّکٌ

وزش نسیمهاى رحمتت قرار داده و به رشته محکمت چسبیده و به دستاویز محکمت چنگ زده ام

اِلهى اِرْحَمْ عَبْدَکَ الذَّلیلَ ذَاالّلِسانِ الْکَلیلِ وَالْعَمَلِ الْقَلیلِ وَامْنُنْ

خدایا ترحم کن به این بنده ذلیلت که زبانش کُند و عملش اندک است و بر او

عَلَیْهِ بِطَوْلِکَ الْجَزیلِ وَاکْنُفْهُ تَحْتَ ظِلِّکَ الظَّلیلِ یا کَریمُ یا جَمیلُ

بوسیله احسان فراوانت منت بنه و او را در زیر سایه پایدارت بِبَر اى بزرگوار اى زیبابخش

یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

اى مهربانترین مهربانان